çizdiğin çiçekti yüzün sağa sola
koskoca gözlerin, ışıl ışıl
sımsıcak yüreğin, kocaman,
arabamın sileceğine sıkıştırdığın
sıkışık zamanlarda
sığdıramıyorum şimdi içime,
olmuyor;

olmadığı için,
ben senin kadar güzel olmadığımdan,
yani
çizdiğin çiçek gibi,
üzerindeki kelebek,
ben daha yaşarım güzelim,
sen gülmeye devam et,
neler anlatırım ben sana gene,
hızlı,
senden hızlı,
gidişinden hızlı,
neler yazarım daha,
daha sözüm vardı,
sözüm söz.
sen benim kadar aramadığından zaten,
ben getirirdim yazınca,
sen okurdun
sevdiklerini yazmıştın ya bir kağıda
bunları da ekleyiver sonuna,
bir sonraki bahar aradığımda
habersiz gibi,

hiç haber vermezdin ki giderken
yine vermedin,
güz esti mi severdin,
güz arkası kış işte
gidiverdin,
ne başı yılın,
ha sonu,
aşkolsun.

nefesim ensende,
dizlerin dibine
kucağındaydı ya hep başım,
konuşamazdın
fırsat vermezdi dilim,
konuşsaydın;
kimse gelmese
ben gelirdim hani
neden canım, bu kez bilseydim
ya ben gelmeseydim, ömürlerce
gitmeseydin.

1.1.99
ankara